Yeşil Saplı Kırmızı Çiçek Şiiri

KIRMIZI SAPLI YEŞİL ÇİÇEK 

Bir küçücük oğlancık birgün okula başlamış,

Pek mi pek akıllıymış,

Okulu da pek büyükmüş.

Ama akıllı çocuk sınıfına dışarıdan

Kestirme bir yol bulmuş,

Buna çok sevinmiş.

Artık okul ona kocaman görünmüyormuş.

Bir zaman sonra bir sabah

Öğretmen demiş ki;

Bugün resim yapacağız.

"Ne güzel" demiş çocuk

Resim yapmasını çok severmiş

Her türlüsünü de yaparmış:

Aslanlar, kaplanlar,

Tavuklar, inekler,

Trenler, gemiler.

Mum boyalarını çıkarmış

Ve çizmeye başlamış

Ama öğretmen "Durun" demiş

"Henüz başlamayın!"

Ve herkes hazır olana kadar beklemiş

"Şimdi" demiş öğretmen,

"Çiçek çizmesini öğreneceğiz

"İyi" demiş çocuk.

Çiçek çizmeyi çok severmiş.

Ve pek güzellerini yapmaya başlamış

Pembe, mavi, portakal mum boyalarıyla

Ama öğretmen "durun" demiş.

Size nasıl yapılacağını göstereceğim.

Yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizmiş.

"İşte" demiş öğretmen.

"Şimdi başlayabilirsiniz"

Küçük çocuk bir öğretmenin resmine bakmış

Bir de kendininkine

Kendininkini daha bir sevmiş

Ama bunu söyleyememiş

Kağıdını çevirip

Öğretmeninki gibi

Yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizmiş

Bir başka gün

Küçük çocuk dışarıdan sınıfa açılan kapıyı

Becerdiğinde tam bir başına açmayı

Şöyle demiş öğretmen:

"Bugün çamurdan bir şey yapacağız"

"Ne iyi" demiş çocuk

Çamurla oynamayı çok severmiş

Her şeyi yapabilirmiş onunla

Yılanlar, kardan adamlar,

Filler, fareler,

Arabalar, kamyonlar

Başlamış çamuru

Yoğurup sıkıştırmaya

Ama öğretmen demiş:

"Durun! Daha başlamayın"

Ve beklemiş hazır olmasını herkesin

Ve çok geçmeden

Küçük çocuk öğrenmiş beklemeyi

İzlemeyi,

Ve herşeyi öğretmen gibi yapmayı

Ve çok geçmeden

Başlamış kendiliğinden hiçbir şey yapmamaya

Ama birden bire

Küçük çocuk ve ailesi

Taşınıvermişler başka bir eve,

Başka bir şehirde,

Ve çocuk gitmiş başka bir okula.

Bu okul daha büyükmüş

Öbüründen.

Kestirme yolu da yokmuş dışarıdan

Büyük basamakları çıkmak

Ve uzun koridorları geçmek

Gerekmiş sınıfa kadar.

Ve daha ilk gün

Demiş ki öğretmen

"Şimdi resim yapacağız"

"Güzel" demiş çocuk,

Ve beklemiş öğretmenin

Ne yapacağını söylemesini

Ancak öğretmen bir şey söylemeden

Başlamış dolaşmaya

Küçük çocuğa gelince durmuş

Sormuş "Resim yapmak istemiyor musun?"

"İstiyorum", demiş çocuk.

"Ne yapacağız?"

"Ne istersen" demiş öğretmen

"İstediğim renk mi?" diye sormuş çocuk

"İstediğin renk," demiş öğretmen

"Herkes aynı resmi yaparsa

Ve aynı renkleri kullanırsa

Kimin neyi yaptığını

Ve neyin ne olduğunu nasıl anlarım ben?"

"Bilmem" demiş çocuk.

Ve başlamış çizmeye

Yeşil saplı kırmızı bir çiçeği

 Helen Buckley (Çeviri J. Onur)

         Benim en sevdiğim şiirlerden birisidir. Duyduğumda "Aaa çatı hiç mavi olur mu?", "Kızım sen hiç görmüyor musun kiraz kırmızı olur." sözleri, yanında ne renge boyayacağımı gösteren boyama kitapları, annemden araba çizmesini istediğimde hep kırmızı ayrıntısız bir vosvos çizdiği aklıma geldi. Şimdi bu şiirdeki kadar net bir şekilde engellenmese de özellikle ülkemizde yaratıcılığın hala engellendiğini söylemek yanlış olmaz.

      Bu tip olaylar çocuğun sadece yaratıcılığını değil, kendine güven duygusunu, çocuğun kendi kendine karar verebilme, kendini özgürce ifade edebilme, kendi başına sorumluluk alabilme ve yerine getirebilme becerilerini, farklılıklara ve başkalarının farklı görüşlerine saygılı olmasını da engellemiş olur. 

      Bu nedenle çocukların sadece yaratıcı düşünmelerini engellemekle kalmayıp aynı zaman da desteklemeli, bedensel ve zihinsel gelişimlerinin yanında, sosyal-duygusal gelişiminin, benlik gelişiminin, yaratıcılık gelişiminin de desteklenmesi gerekildiği unutulmamalıdır. 

    Bunun için çocuğu bir modelin aynısını yapmaya zorlamamalı, çocuğun farklı fikirleri desteklenmeli, söyledikleri ile alay edilmemeli,mükemmellik beklenmemeli, aşırı eleştirici ve otoriter tutumdan kaçınılmalı, kendini güvende hissedeceği ve düşüncelerini ifade edebileceği ortam sağlanmalı, bir işi başarması için cesaretlendirilmeli, yaratıcı fikirleri pekiştirilmelidir.